Search results
To utwór poetycki opisuje nastrój i obraz jesieni w czasie deszczu. Autor wyraża smutek, samotność i rozpacze związane z utratą bliskiego i zniszczeniem krajobrazu.
- Leopold Staff Wiersze Wybrane
DESZCZ JESIENNY: O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni...
- Leopold Staff Wiersze Wybrane
„Deszcz jesienny” to wiersz Leopolda Staffa pochodzący ze zbioru „Dzień duszy”. Został wydany w 1903 roku i jest doskonałym przykładem liryki epoki Młodej Polski. Poeta zainteresował się tematyką nastrojową, opisywaniem swoich osobistych doświadczeń.
Nie wiem... Ktoś odszedł i jestem samotny... Ktoś umarł... Kto? Próżno w pamięci swej grzebię... Ktoś drogi... wszak byłem na jakimś pogrzebie... Tak... Szczęście przyjść chciało, lecz mroków się zlękło. Ktoś chciał mnie ukochać, lecz serce mu pękło, Gdy poznał, że we mnie skrę roztlić chce próżno... Zmarł nędzarz, nim ludzie go wsparli jałmużną...
Autor: Leopold Staff. interpretacja. O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny. I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny, Dżdżu krople padają i tłuką w me okno... Jęk szklany... płacz szklany... a szyby w mgle mokną. I światła szarego blask sączy się senny...
„Deszcz jesienny” stanowi jeden z najbardziej znanych wierszy Staffa i najczęściej rozpoznawanych tekstów dekadenckich epoki. Pochodzi z drugiego tomu Leopolda Staffa, „Dzień duszy” (1903).
O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny... Wieczornych snów mary powiewne, dziewicze. Na próżno czekały na słońca oblicze... W dal poszły przez chmurna pustynię piaszczystą, W dal ciemną, bezkresną, w dal szarą i mglistą... Odziane w łachmany szat czarnej żałoby.
Wiersz Deszcz jesienny opisuje melancholijny stan ducha pod wpływem spadającego deszczu. Zinterpretuj.pl analizuje formę, środki stylistyczne i treść utworu, a także podsumowuje jego wartość artystyczną.
