Search results
Suicidal, at one with the drive. Into the red. Eye, the cauldron of morning. Notes: First published in Ariel, 1965. Reprinted in The Collected Poems, 1981. Copyright Credit: Sylvia Plath, “Ariel” from Collected Poems.
- Wreath for a Bridal
Wreath for a Bridal - Ariel | The Poetry Foundation
- Dream with Clam-Diggers
Dream with Clam-Diggers - Ariel | The Poetry Foundation
- Strumpet Song
By Sylvia Plath. Strumpet Song. By Sylvia Plath. JSTOR and...
- Two Sisters of Persephone
Two Sisters of Persephone - Ariel | The Poetry Foundation
- Wreath for a Bridal
Sylvia Plath. Zastój w ciemności, Wtem bezcielesny błękit, Potop wzgórz, odległości. Boska lwico, tak stajemy się jedną. Osią pięt i kolan!-Bruzda. Dzieli się i mija, siostra. Brązowego łuku.
Ariel was the second book of Sylvia Plath's poetry to be published. It was first released in 1965, two years after her death by suicide. The poems of Ariel, with their free-flowing images and characteristically menacing psychic landscapes, marked a dramatic turn from Plath's earlier Colossus poems. [1]
Sylvia Plath's "Ariel" was first published posthumously in a 1965 collection of the same title, which Plath had completed not long before her death in February 1963. In this free verse poem, a speaker sheds her inner burdens on a morning horseback ride, becoming one with the natural force she feels in her horse and the landscape.
Ariel is a poem by Sylvia Plath that describes her riding a horse and feeling free and spiritual. The poem also has biblical and Shakespearean allusions, and may reflect her creative process and personal struggles. Read the poem, annotations, and interpretations on Genius.
Sylvia Plath. Ariel* Zastój w ciemności, Wtem bezcielesny błękit, Potop wzgórz, odległości. Boska lwico, tak stajemy się jedną. Osią pięt i kolan!-Bruzda. Dzieli się i mija, siostra. Brązowego łuku. Szyi, co mi umyka, Jagody jak oczy. Murzyna zarzucają. Haczyki- Czarne, krwawe kęsy, Cienie. Coś innego. Unosi mnie w powietrzu- Uda, włosy;
Ariel – tomik amerykańskiej poetki Sylvii Plath, opublikowany pośmiertnie w 1965. Zawiera głównie wiersze powstałe w ciągu pięciu ostatnich miesięcy życia autorki. Stanowi zapis postępującej depresji poetki, która doprowadziła ją do samobójstwa.
