Search results
Onomatopeja (gr. ὀνοματοποιία onomatopoiía – „tworzenie nazw”) [1], wyraz dźwiękonaśladowczy – figura retoryczna, używana w poezji jako środek stylistyczny polegający na takim dobieraniu wyrazów (istniejących w mowie lub neologizmów albo glosolalii), aby naśladowały one swym brzmieniem opisywane zjawisko lub ...
Już ledwo sapie, już ledwo zipie, A jeszcze palacz węgiel w nią sypie. Nietrudno odnieść wrażenie, że zastosowane czasowniki i wykrzykniki dźwiękonaśladowcze doskonale oddają ciężar lokomotywy, a także momenty, w których wydobywa się z niej para. Przeanalizujmy jeszcze kolejny fragment wiersza:
23 mar 2020 · Onomatopeja - co to? Definicja wyrazu dźwiękonaśladowczego. Przykłady onomatopei w języku codziennym. Utwory literackie, w których znajdują się onomatopeje.
10 paź 2022 · Puchacze pohukiwały, gałązki z trzaskiem pękały na każdym kroku, wiatr wciąż szeleścił w suchych liściach. Podsumowując, rola onomatopei polega na: rozbudzaniu emocji odbiorcy, oddziaływanie na wyobraźnię odbiorcy, budowanie nastroju, odzwierciedlaniu rzeczywistości świata przedstawionego w utworze.
31 mar 2021 · Onomatopeja to środek stylistyczny (figura retoryczna), który polega na tym, że słowa są dobierane w taki sposób, aby oddawały brzmienie jakiegoś dźwięku. Może to być wyraz dźwiękonaśladowczy, który imituje szczekanie psa, plus wody, grzmot.
Onomatopeja to inaczej wyraz dźwiękonaśladowczy. Polega na dobieraniu słów w taki sposób, by w swoim brzmieniu naśladowały odgłosy jakiegoś zjawiska lub postaci. Mogą to być dźwięki typu dźwięk klaksonu czy hamowanie samochodu lub odgłosy naturalne, np. szczekanie psa czy miauczenie kota.
16 wrz 2021 · Onomatopeja to środek stylistyczny, który oddaje efekty dźwiękowe opisywanego zjawiska, np. śpiew ptaków, burzę czy jadący pociąg.
