Search results
Kokaina została po raz pierwszy wyizolowana z liści koki w 1859 roku przez niemieckiego chemika Alberta Niemanna. Dopiero w latach osiemdziesiątych XIX wieku zaczęto ją popularyzować w środowisku medycznym. W późnych czasach wiktoriańskich używano kokainy dla rozrywki.
12 sie 2024 · Kokaina – co to jest, zastosowanie w medycynie, uzależnienie. Kokaina jest silną substancją stymulującą z grupy alkaloidów, pozyskiwaną z liści krasnodrzewu pospolitego, czyli koki. Jest narkotykiem, który powoduje euforię i działa pobudzająco. Ma bardzo silne właściwości uzależniające.
Kokaina to narkotyk o silnym działaniu pobudzającym i dużym potencjale uzależniającycm. Uzyskiwana jest z przetworzonych chemicznie liści koki. W Europie występuje w postaci wysoce zanieczyszczonej, mimo to zyskuje coraz większą popularność.
Czas działania kokainy jest dość krótki. W przypadku wciągania nosem, najpopularniejszej metodzie podania, jest to ok. 15-30 minut. W przypadku palenia cracku (kokaina w postaci bryłek) efekty następują natychmiast i trwają ok. 5-10 minut.
Kokatylen robi w organizmie olbrzymie spustoszenie. Może powodować drgawki, uszkodzenia wątroby, niewydolność a nawet zatrzymanie akcji serca. Często kończy się to śmiercią, nawet pomimo natychmiastowego rozpoczęcia reanimacji.
Kokaina (łac. cocainum), pot. koks – organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów o szkielecie tropanu, ester metylowy benzoiloekgoniny. Ma właściwości pobudzające. Jest pozyskiwana z liści krasnodrzewu pospolitego (koki), który pierwotnie porastał tereny Andów w Ameryce Południowej.
Kokaina to narkotyk o działaniu pobudzającym, wywołującym euforię i dającym poczucie wewnętrznej „mocy”. W czasach, gdy kokaina była jeszcze legalna, reklamowano ją hasłem: „z tchórza robi bohatera, a z milczka gadułę”.
