Search results
1 sie 2020 · Styks to mityczna rzeka w Hadesie, która prowadziła ze świata żywych do świata zmarłych. Starożytni Grecy wierzyli, że jest tylko jeden sposób, aby się tam dostać – na łodzi Charona. Za przepłynięcie rzeki trzeba była oczywiście zapłacić przewoźnikowi.
Styks – strumień w północnej Arkadii, który spływał po stromej skale i wpadał do rzeki Krathis. Starożytni przypisywali wodzie z tego strumienia właściwości szkodliwe dla zdrowia. Miało to spowodować nadanie rzece Podziemia tej samej nazwy.
W mitologii greckiej Styks jest córką tytana Okeanosa i tytanicy Tetydy. Jest boginią i personifikacją rzeki Styks. Miała trzy siostry. Ze swoim mężem Pallasem miała czworo potomstwa, a mianowicie Níké (zwycięstwo), Kratos (siła), Biá (przemoc) i Zélos (wysiłek i dążenie).
19 sie 2012 · Styks. Hades opasuje rzeka Styks, córka Okeanosa, jednego z tytanów. Jest to jedna z tych Hadesowych okropności, z którymi wolałoby się nie mieć nic wspólnego. Dlatego zmarli przewożeni są na drugi brzeg w łódce. Oczywiście nie za darmo.
Był przewoźnikiem dusz zmarłych przez mityczną rzekę Styks (w innych wersjach mitu Styks nazywa się Acheron i czasem jest jeziorem lub bagnem, co wynika z tego, że poszczególne państwa-miasta starożytnej Grecji różniły się nieco kulturą). Był to posępny starzec, bezwzględny i bezlitosny.
Styks (Starożytna greka: Στύξ), („Hate, Detest”) to rzeka świętej przysięgi i nienawiści w mitologii greckiej, która tworzyła granicę między Ziemią a Podziemiem (często nazywanym Hadesem, który jest również nazwą władcy tej domeny).
Encyklopedia PWN. Styks, Stýx. [gr., ‘chłód’], mit. gr. według mitycznej genealogii Teogonii Hezjoda najstarsza córka Okeanosa; związała się z Pallasem i urodziła Zelosa [‘zapał’], Nike [‘zwycięstwo’], Kratosa [‘władza’] i Bię [‘przemoc’]; Styks, jako Okeanida, jest bóstwem rzeki płynącej w zaświatach (Hadesie), na którą przysięgali bogowie.
