Search results
8 wrz 2022 · Każdy rzeczownik w języku polskim ma co najmniej jeden rodzaj, czyli żeński, męski lub nijaki. Kwestia odmiany tej części mowy może być jednak dosyć problematyczna. Rzeczownik w języku polskim odmienia się przez przypadki i liczby.
Rzeczowniki własne odnoszą się do konkretnych, jedynych w swoim rodzaju rzeczy, np. imion, nazwisk, nazw książek i filmów, nazw geograficznych, tj. Karolina, Bahamy, „Balladyna”. Rzeczowniki te piszemy zawsze wielką literą.
Rzeczownik to część mowy odpowiadająca na pytania: kto? co? Nazywa rzeczy, osoby, zwierzęta, rośliny, zjawiska przyrody, czynności i stany (np. czytanie i sen) oraz cechy (np. głupota, mądrość).
Rzeczownik odmienia się przez liczby i przypadki, występuje w rodzajach. W języku polskim w liczbie pojedynczej są trzy rodzaje: męski ( ten ), żeński ( ta ) i nijaki ( to ). W liczbie mnogiej można wyróżnić dwa rodzaje: męskoosobowy ( ci ) i niemęskoosobowy ( te ).
Przy rzeczownikach nieżywotnych ich rodzaj zależy wyłącznie od formy wyrazu i nazywamy go rodzajem gramatycznym: ten stół, ta książka, to słońce, te stoły, te książki, te słońca.
Rodzaje rzeczownika. Rzeczowniki posiadają rodzaje. Wyróżniamy 3 rodzaje w liczbie pojedynczej: męski, żeński, nijaki i 2 w liczbie mnogiej - męskoosobowy (rzeczowniki, które w l.p. są rodzaju męskiego) i niemęskoosobowy (rzeczowniki, które w l.p. są rodzaju żeńskiego i nijakiego).
Rzeczownik jest odmienną częścią mowy, która nazywa m.in. osoby, rzeczy, obiekty, rośliny, zwierzęta, miejsca i pojęcia abstrakcyjne. Odpowiada na pytania: kto? co? W zdaniu pełni przede wszystkim funkcję podmiotu (może być też dopełnieniem, przydawką lub okolicznikiem).
