Search results
Polska Partia Socjalistyczna (PPS) – polska partia polityczna o charakterze niepodległościowym, socjalistycznym i pracowniczym (klasyfikowana w grupie partii lewicowych), założona w listopadzie 1892 podczas tzw. zjazdu paryskiego jako Związek Zagraniczny Socjalistów Polskich. Jedna z najważniejszych w Polsce sił politycznych do 1948.
Polska Partia Socjalistyczna (PPS), partia polityczna, założona XI 1892 na zjeździe socjalistów w Paryżu przez działaczy II Proletariatu, Zjednoczenia Robotniczego, Związku Robotników Polskich i Gminy Narodowo-Socjalistycznej; działała w Królestwie Pol.; jednocześnie powstał Związek Zagraniczny Socjalistów Polskich.
W grudniu 1918 roku doszło do połączenia z PPS-Lewicą, w wyniku którego powstała Komunistyczna Partia Polski. Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (PZPR) - partia komunistyczna, sprawująca dyktatorskie rządy w Polsce Ludowej, w latach 1948-1989. Realizowała program marksizmu-leninizmu.
Kongres Nadzwyczajny PPS stwierdza, że Polska Partia Socjalistyczna była obecna w życiu politycznym Polski w różnych formach organizacyjnych i ideowych w kraju i zagranicą w latach 1948 - 1987, potwierdzając tym samym swoje istnienie.
Ogólno demokratyczny charakter programu zbliżał PPS do środowisk robotniczych, inteligenckich i postępowego chłopstwa, spragnionych wolności. Program tworzył, w pewnym sensie, nowe otwarcie polityczne, które zostało właściwie odebrane w polskim społeczeństwie.
PPS walczy o doprowadzenie do końca zjednoczenia ziem polskich. Utrwalenie niepodległości Polski jest jednym z najważniejszych zadań polskiej klasy robotniczej. Natomiast PPS przeciwstawia się z całą stanowczością wszelkim dążeniom zaborczym.
W IV 1919 PPS, PPSD i PPS zaboru prus. zjednoczyły się w jedną partię; PPS w programie deklarowała wolę obrony niepodległości, głosiła konieczność wprowadzenia w Polsce 1-izbowego ustroju parlamentarnego, rozbudowę samorządu lokalnego i zaw., gwarancji wolności i praw obywatelskich, rozdzielenia Kościołów (związków ...
