Search results
Budowa monitora CRT. Na rysunku poniżej przedstawiono odpowiednio: 1 - lampa katodowa (kineskopowa) w formie szklanej próżniowej tuby, 2 - działa elektronowe wraz z układami skupiającymi wiązki, 3 - wiązki elektronów, 4 - cewka odchylająca, 5 - luminofor, 6 - maska, 7 - anoda.
Określenie CRT zaistniało w języku polskim dopiero po wprowadzeniu na rynek alternatywnych sposobów wyświetlania obrazu w monitorach komputerowych oraz odbiornikach telewizyjnych. Głównie miało to miejsce po wprowadzeniu na rynek monitorów LCD, gdyż wcześniej nie istniały rozwiązania inne niż CRT.
Główną rolę w technice MVA odgrywa podział każdej komórki wyświetlacza na dwa lub więcej obszarów nazywanych domenami (stąd słowo multi-domain w nazwie technologii), w których znajdują się ukośnie ułożone w stosunku do siebie cząsteczki ciekłego kryształu.
Karta graficzna podaje sygnały wideo (R- czerwony,G- zielony, B- niebieski) do trzech elektronowych dział kineskopuoraz sygnały synchronizacji pionowej i poziomej. Przednia część kineskopu składa się z maskownicy i warstwy luminoforu zbudowanego z milionów barwnych punktów pogrupowanych w triady.
Elektrony, kończąc swój lot, uderzają w luminofor i przekazują mu swą energię, która zamieniana jest przez warstwę fluorescencyjną na światło w jednym z trzech podstawowych kolorów. Wiązka elektronów w czasie jednej sekundy kilkadziesiąt razy obiega całą powierzchnię ekranu.
Zasada działania monitora CRT (1) warstwą luminoforu, trzech wiązek elektronów (po jednej dla każdego składowego koloru RGB) za pomocą trzech dział elektronowy.
Podczas gdy typowy telewizor działa z częstotliwością poziomą rzędu 13.5 kHz, odświeżanie obrazu zaś następuje z częstotliwością od 25 do 30 Hz, większość monitorów komputerowych jest w stanie wyświetlać obraz z częstotliwością poziomą równą ponad 60 kHz, zaś pionową 85 Hz.
