Yahoo Poland Wyszukiwanie w Internecie

Search results

  1. Pewnie część z Was skończyła szkołę wiele lat temu, więc prezentujemy zbiór zasad, kiedy należy pisać ch: 1. Na końcu wyrazu: dach, strych, schodach. Wyjątki: druh (bo wymienia się na drużyna, ale o tym później) i obce nazwy własne: Czatyrdah, Utah. 2.

  2. Słowo historii, które jest formą rzeczownika historia odmienioną w dopełniaczu, celowniku oraz miejscowniku, poprawnie zapisujemy przez -ii na końcu. W zapisie odmienionej formy rzeczownika historii , stosujemy podwójne i, ponieważ wyraz historia pochodzi z języka greckiego, gdzie ἱστορία [historía] oznacza 'badanie ...

  3. Jakie są zasady pisowni CH i H? Spółgłoska zapisywana w języku polskim jako CH lub H jest głoską szczelinową, tylnojęzykową, bezdźwięczną. Rozróżnienie na dwa oznaczenia graficzne nie ma obecnie związku z odmiennym sposobem wymowy. Niegdyś CH wymawiano bezdźwięcznie, a H dźwięcznie.

  4. Poprawny zapis to „historia” z użyciem h. Historia to dzieje na przykład państwa, narodu, społeczeństwa lub proces rozwoju czegoś. To również nauka o ich dziejach, a także opowieść o jakimś zdarzeniu. Historia to także przedmiot w szkole oraz wydział lub kierunek na wyższej uczelni.

  5. Poprawna pisownia, znaczenie: słowo historii poprawnie zapisujemy przez dwa -ii na końcu. Wywodzi się ono z języka greckiego: ἱστορία (istoria).

  6. Forma poprawna to „historii”. Historią określane są dzieje, na przykład państwa, narodu, społeczeństwa lub proces rozwoju czegoś. To również nauka o ich dziejach, a także opowieść o jakimś zdarzeniu. Historia to także przedmiot w szkole oraz wydział lub kierunek na wyższej uczelni.

  7. Postanowiono wprowadzić dwuznaki i trójznaki – ten okres rozwoju pisowni polskiej nazywamy fazą grafii złożonej. Miękkość spółgłoski oznaczano początkowo użyciem y obok spółgłoski (koyn to koń, a kony to koni). Z kolei dwuznak sz najpierw zapisywany był jako ss lub ssz, a rz jako rs lub rsz (na wzór czeski).

  1. Ludzie szukają również