Search results
W XV w. filozofia w Polsce zaczyna uzyskiwać pewną odrębność, kiedy powstały podstawy polskiego słownictwa filozoficznego. Pierwszych istotnych tłumaczeń dzieł starożytnych na polski dokonano w wieku XVI.
Autor - filozof i historyk filozofii, estetyk i historyk sztuki, etyk, wykładowca, nauczyciel kilku pokoleń filozofów - przedstawił dzieje myśli filozoficznej jako historię myślicieli. Po omówieniu doktryn każdego okresu zestawił krótko najważniejsze zagadnienia i pojęcia.
Filozofia w Polsce rozwijała się w sposób wtórny do kultur silniejszych filozoficznie. Wyjątkami są okresy renesansu (Mikołaj Kopernik) i pierwszej połowy XX wieku (Alfred Tarski i szkoła lwowsko-warszawska). W XIX wieku wytworzyła się polska filozofia narodowa (mesjanizm polski).
Lata nie sprzyjały ani badaniom, ani publikacjom na temat historii filozofii w Polsce z wyjątkiem tzw. tradycji postępowej, tj. powiązanej z nurtami plebejskimi, demokratycznymi (w sensie dziewiętnastowiecznym) i socjalizującymi. Sytuacja zmieniła się radykalnie po 1956 r.
tężne tomy Encyklopedii filozofii polskiej (1904s.), przygotowane niezwykle starannie, zarówno pod względem merytorycznym jak i edytorskim. Prezentowana encyklopedia obejmuje (w układzie alfabetycznym) dzieje filozofii polskiej od jej początków do czasów współczesnych włącznie.
Celem wykładu jest prezentacja głównych idei, doktryn, filozoficznych szkół i kierunków należących do polskiej tradycji filozoficznej od średniowiecza do XX wieku.
Autor - filozof i historyk filozofii, estetyk i historyk sztuki, etyk, wykładowca, nauczyciel kilku pokoleń filozofów - przedstawił dzieje myśli filozoficznej jako historię myślicieli. Po omówieniu doktryn każdego okresu zestawił krótko najważniejsze zagadnienia i pojęcia.
