Search results
- Dzieci mi mówią, że rzadko teraz znajdują tu, pod powierzchnią, piaskopływaki - powiedział. - I co to ma oznaczać? - zapytała Ghanima. Usłyszał rozdrażnienie w jej tonie.
Dzieci o nieskończonej liczbie rodziców - ich wspomnienia należały zarówno do nich samych, jak i do innych. Będą zapewne stać na skalnej półce w siczy Tabr i obserwować drogę lądującego w Basenie Arrakańskim statku babki.
W tym czasie Imperium rządziła jego siostra Alia. Na drodze opętanej regentce wciąż jednak stoją prawowici następcy Paula – Leto i Ganima. Dzieci są też zagrożeniem dla rodu Corrinów, odwiecznego wroga Atrydów, chcącego ponownie zasiąść na Tronie Złotego Lwa.
“Co zrobiłby, gdyby dowiedział się, że mamy w sobie krew Harkonnenów, których tak zaciekle nienawidzi?” Uśmiech na ustach Alii stał się bardziej zamyślony. Bliźnięta to mimo wszystko dzieci. Dzieci o nieskończonej liczbie rodziców - ich wspomnienia należały zarówno do nich samych, jak i do innych.
Upłynęło dziewięć lat, odkąd oślepiony Muad’Dib ruszył samotnie na pustynię na spotkanie z Szej-huludem. W tym czasie Imperium rządziła jego siostra Alia. Na drodze opętanej regentce wciąż jednak stoją prawowici następcy Paula – Leto i Ganima.
Dzieci Diuny. Oszałamiające połączenie przygody oraz mistycyzmu, ekologii i polityki. Upłynęło dziewięć lat, odkąd oślepiony Muad’Dib ruszył samotnie na pustynię na spotkanie z Szej-huludem. W tym czasie Imperium rządziła jego siostra Alia.
Dzieci Diuny (ang. Children of Dune) – trzecia powieść Franka Herberta dotycząca uniwersum Diuny. Opublikowana w 1976 roku w magazynie Analog Science Fiction and Fact. W 1977 roku nominowana do nagrody Hugo za najlepszą powieść. Ostatnia część cyklu publikowana w prasie przed wydaniem książkowym.
