Search results
– w czasownikach kończących się na: -uje, -uj np.: mal uje, kopi uj. – na początku większości wyrazów i na ich końcu np.: u l, u śmiech, u branie, teatr u, słońc u. Wyjątki to: ósmy, ówczesny, ów, ówdzie. – w wyrazach, w których nie ma uzasadnienia pisownia „ó” np.: arbuz, cukier, kura, trudny.
30 paź 2011 · dodawanie - działanie matematyczne, w którym dodaje się do siebie liczby.
Odmiana rzeczownik przez przypadki. Mianownik (kto? co?): dodawanie. Dopełniacz (kogo? czego?): dodawanie. Celownik (komu? czemu?): dodawania. Biernik (kogo? co?): dodawaniu.
łączenie dźwięku z obrazkiem – np. czajnik (zdjęcie czajnika, konkretny przedmiot) z zaprezentowanym dźwiękiem (np. puszczonym z płyty), zabawa „Co słyszę?” – rodzic chowa się i prezentuje jakiś dźwięk (z otoczenia dziecka, np. warkot samolotu). Zadaniem dziecka jest odgadnąć jaki to dźwięk,
• Mianownik ułamka - 1/2 - to liczebnik porządkowy z żeńską końcówką. • Licznik jedna - wymaga mianownika liczby pojedynczej (1/2 - jedna druga) • Liczniki dwie, trzy, cztery - wymagają mianownika liczby mnogiej (2/4 - dwie czwarte)
czasowniki męskie żywotne i nieżywotne mogą dostać w dopełniaczu końcówkę -u lub -a, a czasowniki męskie osobowe i żywotne w celowniku -owi lub -u. Skąd zwykły użytkownik języka widzieć ma, którą z końcówek dostanie dane słowo?
Czasownik, będący odmienną i samodzielną częścią mowy, odpowiada na pytania: co robi? co się z nim dzieje? w jakim jest w stanie? W zdaniu najczęściej pełni funkcję orzeczenia. Aby dowiedzieć się, jak wygląda odmiana czasownika, warto przeczytać poniższy artykuł.
