Search results
czasowniki męskie żywotne i nieżywotne mogą dostać w dopełniaczu końcówkę -u lub -a, a czasowniki męskie osobowe i żywotne w celowniku -owi lub -u. Skąd zwykły użytkownik języka widzieć ma, którą z końcówek dostanie dane słowo?
13 wrz 2010 · Na wstępie należy wspomnieć, że w deklinacji rzeczowników dopełniacz liczby pojedynczej może mieć 4 końcówki: -a, -u, -i oraz -y. Końcówki -i oraz -y. Te dwie końcówki nie sprawiają kłopotów: Końcówka -i – cechuje część rzeczowników r. żeńskiego, np. (tej) pani, sagi, topieli itp.
DOPEŁNIACZ RZECZOWNIKÓW MĘSKICH – KIEDY -a, A KIEDY -u. il. Marcelina Jarnuszkiewicz. Nie ma ściśle określonych zasad wyboru końcówek -a i –u. Można jednak wyróżnić pewne grupy, w których zazwyczaj przyjmowana jest taka, a nie inna końcówka.
24 lut 2014 · Jest wprawdzie kilka klas semantycznych, które zakończone być powinny końcówką -a (np. nazwy narzędzi, naczyń, miar, wag, liczb i miesięcy, nazwy osób i zwierząt, nazwy owoców, grzybów, marek fabrycznych, tańców i gier) lub -u (np. rzeczowniki abstrakcyjne, zbiorowe i materialne).
Odmiana rzeczownik przez przypadki. Mianownik (kto? co?): dodawanie. Dopełniacz (kogo? czego?): dodawanie. Celownik (komu? czemu?): dodawania. Biernik (kogo? co?): dodawaniu.
Odmiana rzeczownika i przymiotnika. Przypomnijmy, że rzeczownik odmienia się przez przypadki i liczby. Nie odmienia się natomiast przez rodzaj. W liczbie pojedynczej i mnogiej wartość rodzaju jest zawsze taka sama. W zdaniu rzeczownik pełni różne funkcje.
Istnieje jednak grupa rzeczowników, które są dwurodzajowe rodzynek (rodz. męski) i rodzynka (rodz. żeński), landrynek-landrynka, klusek-kluska, skwarek-skwarka, łazanek-łazanka, zawias-zawiasa, zapisek-zapiska. Możemy je odmieniać wg wzorca zarówno deklinacji męskiej, jak i żeńskiej, np. zapisekzapiska.
