Search results
Neoklasycyzm – kierunek w muzyce XX wieku zaliczany do modernizmu, nawiązujący do muzyki przedromantycznej. Dominował w muzyce europejskiej w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku, oddziaływał na wielu kompozytorów amerykańskich.
Neoklasycyzm – kierunek w muzyce XX wieku zaliczany do modernizmu, nawiązujący do muzyki przedromantycznej. Dominował w muzyce europejskiej w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku , oddziaływał na wielu kompozytorów amerykańskich.
Neoklasycyzm, jak podaje „Słownik terminów literackich”, to swoista tendencja w literaturze XX wieku, która polega na wyraźnym odwoływaniu się do tradycji (głównie prądów klasycznych: antyku, renesansu) za pomocą różnego rodzaju środków artystycznych, najczęściej zaś stylizacji.
23 lip 2014 · Neoklasycyzm może być rozumiany w kategoriach historycznych, jako nurt w twórczości kompozytorskiej, zapoczątkowany w roku 1920, a więc roku skomponowania Pulcinelli Strawińskiego. Trwał on do lat 50. XX wieku, czyli do pierwszych eksperymentów w zakresie muzyki elektronicznej. Nurt ten może być może być pojmowany także w ...
Co to jest neoklasycyzm: Neoklasycyzm jest ruchem literackim i artystycznym, który narodził się w Europie w XVIII wieku i był inspirowany wartościami i sztuką klasycznego lub grecko-rzymskiego antyku. Przejawiał się on w różnych dyscyplinach artystycznych, takich jak literatura, architektura, malarstwo, rzeźba i muzyka.
Terminem neoklasycyzm określa się tendencje klasycyzujące pojawiające się w drugiej połowie XIX wieku (Johannes Brahms, Max Reger, César Franck), lecz przede wszystkim kierunek dominujący w muzyce lat międzywojennych, nawiązujący do muzyki z czasów sprzed romantyzmu, a głównie do baroku.
Neoklasycyzm to termin oznaczający nurt w literaturze, sztuce i kulturze końca XIX i XX wieku odwołujący się do klasycyzmu renesansowego i barokowego, a także do ich antycznych źródeł.
