Search results
Słownik języka polskiego PWN*. banda. 1. «grupa ludzi dokonujących wspólnie napadów i rabunków». 2. pot. «grupa ludzi zżytych ze sobą». 3. pot. pejor. «grupa ludzi zachowujących się hałaśliwie lub agresywnie». 4. «ogrodzenie toru wyścigowego lub lodowiska». 5. «listwa stołu bilardowego».
- Bandar Seri Begawan
Encyklopedia PWN . Kliknij, aby zobaczyć „Bandar Seri...
- Bandanka
Bandanka - banda - definicja, synonimy, przykłady użycia
- Bandar Seri Begawan
6 maj 2023 · Współcześnie wyraz banda odnosimy do ‘ogrodzenia torów wyścigowych, saneczkowych i lodowisk, którego funkcją jest zabezpieczenie przed wypadaniem zawodników, pojazdów lub krążka na widownię’ oraz ‘listwy wokół stołu bilardowego’.
Co to znaczy Banda? Definicja słowa Banda w serwisie Miejski.pl. Miejski.pl - 2006 - 2024 - Miejski słownik Slangu i mowy potocznej
Słowa banda i bandyta są zapożyczeniami z języka włoskiego, przy czym banda ma XVIII-wieczną dokumentację tekstową, bandyta dopiero XIX-wieczną (lecz w pierwotnej postaci bandyt jest już zapisany w XVI w.).
znaczenia: rzeczownik, rodzaj żeński. (1.1) zorganizowana grupa przestępcza. (1.2) przen. żart. kilkoro ludzi, których łączy np. podobieństwo, zainteresowania, przeżycia, żyjących podobnie. (1.3) przen. duża i uciążliwa grupa ludzi. (1.4) ochronna bariera wzdłuż jezdni.
zgrana, zżyta; wesoła banda; iść, jechać, pójść (całą) bandą; należeć do bandy
banda - grupa zżytych ze sobą ludzi, których łączą wspólne zainteresowania lub poglądy
