Search results
Ars poetica. 1 . . asy, Muzo?! Muzo. Ty znikłaś, znikł twó śpiewak, lecz pieśni nie giną! Żyą, choć nie ukocha ich tu nikt miłością. W połowie hańbą wieku, a w części asnością! On żyć chciał, póki mury Kapitolu2 stoą. Padły mury, on stoi, pielgrzym mimo woli Przechodząc, w szumie kaskad barwnych łąk Tyroli3,
KRZYSZTOF KAMIL BACZYŃSKI. . Ars poetica1. Wiersz est we mnie zły, obcy, zły i nienawistny, i pali moe noce goreącym ogniem, idzie przeze mnie tłumny, rozkrzyczany sobą ak pochód ulicami niosący pochodnie.
ARS POETICA. Echo z dna serca, nieuchwytne, Woła mi: "Schwyć mnie, nim przepadnę, Nim zblednę, stanę się błękitne, Srebrzyste, przezroczyste, żadne!" Łowię je spiesznie jak motyla, Nie, abym świat dziwnością zdumiał, Lecz by się kształtem stała chwila. I abyś, bracie, mnie zrozumiał.
z, właśc. Publiusz Wergiliusz Maro ( – p.n.e.) — poeta rzymski z czasów Augusta, autor Eneidy, uznawane za narodowy epos rzymski, Bukolik (sielanek) oraz poematu dydaktycznego o rolnic-twie, zatytułowane. o Georgiki. Przysłużył się Horacemu, przedstawiaąc go Mecenasowi. [przypis edytorski] 37Wari.
Ars Poetica. Czesław Miłosz. Zawsze tęskniłem do formy bardziej pojemnej, Która nie byłaby zanadto poezją ani zanadto prozą. I pozwoliłaby się porozumieć nie narażając nikogo, Autora ni czytelnika, na męki wyższego rzędu. W samej istocie poezji jest cos nieprzystojnego: Powstaje z nas rzecz o której nie wiedzieliśmy że w nas jest,
Ars poetica. [235] Ars poetica. Godziny przy piórze — one leczą rany, Nawet śmierć jest daleka, jak była w dzieciństwie. Zwierzęta domowe śpią ufnie przy twoich stopach, A płomień świecy Nieruchomieje jak miecz czuwający. Wszystko, co wokół — krzesła, książki, kwiaty Ubierają się w odświętność, powagę i czoła Wysokie.
Title: ARS Poetica.cdr Author: bklimkowska Created Date: 10/2/2019 3:03:39 PM
