Search results
The Commission on the Filipino Language (CFL), [2] also referred to as the Komisyon sa Wikang Filipino (KWF), [a] is the official regulating body of the Filipino language and the official government institution tasked with developing, preserving, and promoting the various local Philippine languages. [4][5] The commission was established in accor...
Ang wikang Tagalog ay may pagkakatulad sa ibang mga wika sa Pilipinas katulad ng mga wika sa Bikol, Ilokano, mga wika sa Kabisayaan, at Kapampangan. May mga pagkakatulad din ito sa ibang mga mga wikang Austronesyo katulad ng Wikang Indones, wika ng Hawaii at Malgatse.
Ang pilosopiya ng wika ay nakatuon sa apat na pangunahing mga suliranin: ang kalikasan ng kahulugan, paggamit ng wika, kognisyon ng wika, at ang ugnayan na nasa pagitan ng wika at ng katotohanan o realidad.
Ang wikang Filipino ay ang wikang pambansa ng Pilipinas. Itinalaga rin ang Filipino, kasama ang wikang Ingles, bilang isang wikang opisyal ng bansa. [2] . Isa itong de facto at hindi de jureng istandard na varayti ng wikang Tagalog, [3] na isang wikang rehiyonal na Austronesiang malawakang sinasalita sa Pilipinas.
It is the national language (Wikang pambansa / Pambansang wika) of the Philippines, lingua franca (Karaniwang wika), and one of the two official languages (Wikang opisyal/Opisyal na wika) of the country, with English. [2]
Ang wikang pampanitikan ay isang uri ng wika. Ito ang pinakamayaman na uri. Kadalasay ginagamit ang mga salita sa ibang pakahulugan. Mayaman ang wikang pampanitikan sa paggamit ng tayutay, idyoma, eskima at ibat ibang tono, tema at punto.
Sa aghamwika o linggwistika, ang mga wikang Pilipino (Ingles: Philippine languages, Espanyol: Las lenguas filipinas) ay isang panukala ni Robert Blust noong 1991 na nagmumungkahi na ang lahat ng mga wika sa Pilipinas at hilagang Sulawesi, maliban sa Sama-Bajaw at ilang mga wika sa Palawan, ay bumubuo sa subpamilya ng mga wikang Austronesyo.